ผู้ บริโภค ลำดับ สุดท้าย ของ ห่วง โซ่ อาหาร ได้ รับ พลังงาน เท่าไร. สิ่งมีชีวิตที่หลากหลายสามารถอยู่ร่วมกันในพื้นที่เดียวที่เรียกว่าระบบนิเวศ ส่งผลให้เกิดการเชื่อมต่อที่ซับซ้อนมากนี่เป็นพื้นฐานของเว็บอาหารที่ซับซ้อนซึ่งเชื่อมโยงสิ่งมีชีวิตทั้งหมดกับสภาพแวดล้อมของพวกเขา การไหลของพลังงานในระบบนิเวศและวัฏจักรของสารอาหารเป็นผลมาจากระดับการบริโภคอาหารของเว็บอาหาร
เขตร้อนคืออะไร?
สิ่งมีชีวิตอัตโนมัติ (เช่นพืชและสาหร่าย) เป็นตัวอย่างของผู้ผลิต
ผู้ที่ซื้ออาหารจากร้านค้าเรียกว่าผู้บริโภค (ผู้บริโภค) เนื่องจากไม่สามารถปลูกหรือเตรียมอาหารของตนเองได้ สัตว์กินเนื้อสัตว์กินเนื้อสัตว์กินพืชทุกชนิดและฟอสซิลล้วนเป็นตัวอย่างของเฮเทอโรโทรฟ (Detritivore)
ผู้บริโภคหลักเช่นตั๊กแตนผึ้งและหนอน
สัตว์ที่กินผู้บริโภคหลักเหล่านี้เช่นกบและหนูเรียกว่า “ผู้บริโภครอง”
ผู้บริโภคระดับ 3 เช่น จระเข้ งู และเสือ
ผู้บริโภคที่เกิดขึ้นตลอดยุคควอเทอร์นารี ได้แก่ นกฮูกเหยี่ยวและมนุษย์
ตัวย่อยสลาย (Decomposer) รีไซเคิลอินทรียวัตถุโดยการทําลายสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้ว สิ่งมีชีวิตเช่นเชื้อราแบคทีเรียและจุลินทรีย์สามารถสลายอินทรียวัตถุลงในแร่ธาตุส่วนประกอบเพื่อให้สามารถนํากลับมาใช้ใหม่ในการผลิตได้
เว็บอาหารถ่ายโอนพลังงานอย่างไรมีสามวิธีในการสาธิตสิ่งนี้โดยใช้พีระมิดเชิงนิเวศ:
จุดประสงค์ของพีระมิดแห่งตัวเลข (พีระมิดแห่งตัวเลข) คือเพื่อให้เห็นภาพการกระจายตัวของประชากรสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับรอยเท้าที่บริโภคได้ หากคุณดูปิรามิดฐานกว้างและเปรียบเทียบกับพีระมิดฐานกว้างของสิ่งมีชีวิตคุณจะสังเกตเห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสําคัญ เนื่องจากความต้องการทางนิเวศวิทยาที่กําหนดโดยประชากรมนุษย์สสารชีวภาพหรือชีวมวลจะถูกเพิกเฉย ในระบบเมื่อมีผู้ผลิตน้อยสิ่งนี้ส่งผลให้ปิรามิดที่มีฐานอยู่ด้านบน อย่างไรก็ตามชีวมวลมีมากมายซึ่งหมายความว่าหลายคนสามารถมีชีวิตอยู่ได้
จุดประสงค์ของพีระมิดชีวมวล (พีระมิดชีวมวล) คือเพื่อแสดงให้เห็นถึงขั้นตอนการบริโภคชีวมวลหรือเนื้อเยื่อจากสิ่งมีชีวิตในปริมาณต่างๆ พีระมิดมวลของสิ่งมีชีวิตที่วัดโดยน้ําหนักแห้งต่อตารางเมตรการขนส่งพลังงานตามใยอาหารสามารถแสดงให้เห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น แม้ว่าจํานวนสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและผลรวมของชีวมวลจะผันผวนไปตามกาลเวลาและอัตราการเติบโตที่ผันผวนของสายพันธุ์ต่างๆ
จุดประสงค์ของพีระมิดพลังงาน (พีระมิดแห่งพลังงาน) คือเพื่อให้เห็นภาพเว็บอาหารโดยแสดงปริมาณพลังงานสัมพัทธ์ที่ใช้โดยแต่ละระดับโภชนาการ สิ่งนี้สามารถแสดงให้เห็นถึงวิธีการส่งผ่านพลังงานขึ้นและลงห่วงโซ่อาหารได้ดีที่สุดโดยไม่คํานึงถึงปริมาณพลังงานปิรามิดมีฐานกว้าง ปริมาณพลังงานที่ใช้โดยสิ่งมีชีวิตในแต่ละขั้นตอนของการเผาผลาญ “กฎสิบเปอร์เซ็นต์” กําหนดว่ารายการนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยการลดลงของมูลค่าที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และก่อนหน้านี้ (กฎหมายสิบเปอร์เซ็นต์)
